موارد مصرف داروی ترالی لیدوکایین + توضیحات کامل
داروی ترالی لیدوکایین نام دیگر زایلوکائین باعث آهسته کردن شیب فاز ۴ پتانسیل عمل و افزایش آستانه تحریک پذیری قلب می گردد و براي درمان آریتمی های بطنی به کار می رود .داروی ترالی لیدوکایین معمولاً روی قدرت انقباضی میوکارد، فشار خون، دیس ریتمی های دهلیزی و هدایت داخل بطنی تاثیری ندارد و تنها می تواند هدایت در گره AV را تسهیل کند .
آشنایی کلی با داروی ترالی لیدوکایین
لیدوکائین داروی ضد آریتمی برای درمان VT یا VF و در بیمارانی که در خطر عود مجدد این آریتمی ها هستند نظیر مبتلایان به هیپوکالمی، ایسکمی میوکارد و یا نارسایی شدید بطن چپ، به صورت انفوزیون تجویز می گردد
دسته دارویی: مشتق آمیدی.
دسته درمانی: ضد آریتمی بطنی.
شکل دارویی: آمپول دو درصد، 100mg/5ml
موارد مصرف لیدوکایین
- آریتمیهای بطنی.
- صرع استاتوس مقاوم به سایر درمانها.
- مسمومیت با دیژیتال
منع مصرف
منظور تصحیح دیس ریتمی های بطنی فقط باید از لیدوکائین بدون ماده محافظ استفاده نمود. در مواردی نظیر MI حاد، CHF و شوک سیستمیک که گردش خون کبدی را دچار مشکل می سازند، به دلیل کاهش کلیرانس لیدوکائین باید مقدار دوز نگهدارنده را به نصف تقلیل داد. همچنین در سالمندان بالای ۷۰ سال نیز باید از حداقل دوز نگهدارنده استفاده نمود.
- بلوک شدید سینوسی-دهلیزی، دهلیزی-بطنی و بطنی.
- سندروم استوک آدامز
- دفورمیتی اسپاینال
- بیماریهای عصبی
عوارض جانبی
- برادیکاردی
- ایست قلبی
- ایست تنفسی
- آنافیلاکسی
نحوه مصرف دارو
- تزریق مستقیم داخل وریدی (بولوس) : داروی رقیق نشده را می توان از طریق یک رگ بزرگ و با سرعت 25 الی 50 میلیگرم در دقیقه تزریق نمود.
- انفوزیون متناوب: توصیه نمیشود.
- انفوزیون مداوم: با استفاده از انفوزیون پمپ تزریق نمایید.
نحوه رقیق کردن دارو لیدوکایین
اگر 2-1 گرم دارو در 1000ml محلول D/W5% حل شود، سولوشن 0.1 تا 0.2 درصد بدست میآید. این سولوشن حاوی 2-1 میلیگرم لیدوکائین در هر میلیلیتر است.
نکته : در صورت محدودیت مایعات میتوان سولوشن غلیظتر تهیه کرد.
توجّهات بالینی
- از نظر بروز آریتمی، قلب بیمار را به دقت مانیتور نمایید.
- جدیترین عوارض مسمومیت با دارو مربوط به CNS و دستگاه قلب و عروق میباشد. دوز بیش از حد آن میتواند موجب برادیکاردی، تشنج، آپنه و ایست قلبی – تنفسی شود.
- وضعیت CNS را بررسی نمایید. تغییر ناگهانی در وضعیت ذهنی، سرگیجه، اختلال بینایی، انقباض عضلانی و ترمور را گزارش نمایید.
- بیمار را از نظر دپرسیون تنفسی و علائمی مانند تنفس کم عمق و آهسته بررسی نمایید