آنژوپلاستی : 1 روش جراحی برای درمان بیماران با آنژین صدری
آنژوپلاستی یک روش جراحی قلب باز است که برای درمان بیمارانی که با علائم آنژین صدری مرتبط هستند، استفاده می‌شود. آنژین صدری یک عارضه قلبی است که ناشی از کاهش خونرسانی به عضله قلبی است. درمان آنژین صدری باعث بهبود علائم، کاهش خطرات قلبی و افزایش کیفیت زندگی بیماران می‌شود. در این مقاله، به توضیح جزئیات بیشتر درباره آنژوپلاستی، فرایند جراحی، نتایج و عوارض آن می‌پردازیم.
۱. آنژوپلاستی چیست؟
آنژوپلاستی (Angioplasty) یک روش جراحی قلب باز است که برای درمان بیمارانی با آنژین صدری و تنگی عروق قلبی (استنوز کرونری) استفاده می‌شود. در این روش، با استفاده از یک بالون وریدی، تنگی‌ها و بلاک‌های وجود دارد در عروق قلبی گشوده و خونرسانی به عضله قلبی بهبود می‌یابد. آنژوپلاستی به عنوان یک روش غیرجراحی و تصویربرداری مینیمال‌ینواز، به مراکز قلبی عمده ترجیح داده می‌شود.
۲. فرایند جراحی
۱. تهیه ورودی و دسترسی به عروق: در ابتدا، یک ورید مناسب (معمولاً شریان دستی) به عنوان ورودی برای فشردن بالون انتخاب می‌شود. سپس تحت تأثیر موارد مختلفی نظیر داروهای مسکن و ضد اضطراب قرار می‌گیرید و منطقه جراحی محلی مخدر می‌شود. از روش‌هایی نظیر کاتتریزاسیون شریانی (Catheterization) برای دسترسی به عروق قلبی استفاده می‌شود.
۲. رسیدن به محل تنگی: با استفاده از تصاویر تصویربرداری (مانند آنژوگرافی کرونری)، کشش وارد عروق قلبی می‌شود تا به محل تنگی برسد. در این مرحله، اطلاعات مربوط به محل، شدت و طول تنگی توسط پزشک بررسی می‌شود.
۳. گشودن عروق: بعد از رسیدن به محل تنگی، بالونی با قطر مناسب و بازویی از روی کشش عبور می‌کند و در محل تنگی قرار می‌گیرد. سپس بالون پر شده و فشاری به عروق تحمیل می‌شود که باعث انبساط عروق تنگ شده و بازگشت خونرسانی به عضله قلبی می‌شود. در برخی موارد، از تکنیک استنت گذاری نیز استفاده می‌شود که در آن یک استنت (یا مشابه)، یعنی یک لوله فلزی کوچک، در محل تنگی قرار داده می‌شود تا عروق بازگردانده شده را باز نگه دارد.
۴. خاتمه عمل و ترمیم: پس از گشودن تنگی، بالون خالی می‌شود و از عروق بیرون می‌آید. سپس محل ورودی به عروق با استفاده از دوخت و چسباندن ترمیم می‌شود. به طور معمول، نیازی به بسته شدن سوراخ درونی در پوست نیست.
۳. نتایج و عوارض
آنژوپلاستی معمولاً بهبود قابل توجهی در علائم آنژین صدری (مانند درد قفسه سینه) و کاهش خطر حمله قلبی ایجاد می‌کند. با این حال، در برخی موارد، عروق قلبی ممکن است دوباره تنگ شوند و نیاز به جراحی مجدد باشد. عوارض آنژوپلاستی ممکن است شامل خونریزی در محل ورودی کاتتر، آمبولی پلمونری (انتقال یا گرفتگی خون در ریه‌ها) و ایجاد خونرسانی غیرطبیعی به عروق قلبی باشد.
به طور کلی، آنژوپلاستی یک روش کارآمد و مؤثر در درمان آنژین صدری و تنگی عروق قلبی است که به مراکز قلبی بسیاری انجام می‌شود. با این حال، مهم است قبل از تصمیم‌گیری درباره آنژوپلاستی، با پزشک خود مشورت کرده و مزایا و معایب آن را در رابطه با وضعیت خاص خودتان بررسی کنید.
ادامه توضیحات
۵. آنژوپلاستی با استفاده از فناوری های جدید: با پیشرفت فناوری و علم پزشکی، تکنیک‌های مختلفی برای انجام آنژوپلاستی توسعه یافته است. یکی از این تکنیک‌ها، آنژوپلاستی با استفاده از لیزر (Laser Angioplasty) است که با استفاده از نور لیزر برای انبساط عروق تنگ، تنگی‌های عروقی را برطرف می‌کند. همچنین، آنژوپلاستی بالونی در ترکیب با تکنیک برش آنژوپلاستی (Atherectomy) نیز استفاده می‌شود که در آن با استفاده از ابزارهای ویژه، توده‌های چربی و بلاک‌ها را از دیواره عروق برش می‌دهند.
۶. پس از آنژوپلاستی: پس از انجام آنژوپلاستی، بیمار به مراقبت‌های خاصی نیاز دارد. برخی از بیماران ممکن است در بیمارستان بمانند تا وضعیت آنها پایدار شود و سپس به خانه برگردند. پس از جراحی، بیمار باید داروهای خاصی را برای کاهش خطر تشکیل لخته خون و کنترل فشار خون استفاده کند. همچنین، بیمار باید رژیم غذایی سالمی را که شامل مواد غذایی کم چرب و با فیبر بالا می‌شود، رعایت کند و فعالیت بدنی منظمی را هم در روزمره خود داشته باشد.
۷. آنژوپلاستی و قلبی‌های مزمن: آنژوپلاستی برای درمان بیمارانی که قلبی‌های مزمن دارند و تنگی‌های چندگانه در عروق قلبی آنها وجود دارد، مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این موارد، ممکن است نیاز به انجام آنژوپلاستی در چندین عروق قلبی باشد تا خونرسانی به مناطق مختلف عضله قلبی بهبود یابد.
